نــــــــــــــــــگار : «در حال حاضر بیش از ۱۰ میلیون جوان در سن ازدواج وجود دارد که هنوز تشکیل خانواده نداده اند. از دیگر سو فاصله بین بلوغ و ازدواج به شدت در حال افزایش است و پسران که باید در سن ۲۲ سالگی ازدواج کند، در سنین ۲۹ تا ۳۵ سالگی تشکیل خانواده می دهند که با این وضعیت به تعداد جوانان آماده ازدواج افزوده می شود».

نــــــــــــــــــگار : «پسر باید بداند که پدر و مادر بعد از ازدواج واجب‌الاطاعه نیستند. عزیزند، محترمند، اما این‌گونه نیست که باید مطیع آنها باشد. باید یاد بگیرد که سرنوشت خودش را خودش بنویسد. خودش برای هر قسمت از این ازدواج برنامه داشته باشد».

نــــــــــــــــــگار : «جامعه ای که پیشرفت فردی را تقویت می کند با نظام خانواده که محدودکننده فعالیت های اجتماعی است در تعارض است و باعث می شود تا افراد زندگی تنها و غیرخانوادگی را ترجیح دهند. جامعه ما نیز در حال گذار است و در چنین جامعه ای که روز به روز جنبه رقابتی تر دارد و کمالگرایی به شکل فردی تقویت می شود، هدف ها بیشتر تبدیل به هدف های فردی می شوند».

نــــــــــــــــــگار : «بالا رفتن سن ازدواج و میل به داشتن زندگی تجردی تنها مبتلا به دختران نیست و پسران نیز به آن تمایل زیادی دارند بسیار می شناسیم پسرانی که از شغل خوب و وضعیت مالی مناسب برخوردارند ولی حاضر نیستند شانه به زیر بار ازدواج خم کنند . در واقع در کنار گسترش ترشیدگی دختران با پدیده پیر پسران یا پسران پوسیده نیز روبه روییم که ترجیح می دهند بجای ازدواج به دختربازی و زنا و یا در بهترین شرایط به صیغه بپردازند.  این مساله ناشی از همان شکل گیری فردیت و سوژه شخصی و گسترش تمایل به لذت جویی و بهره بردن بیشتر از زندگی جنسی و نیز تنوع طلبی جنسی در زندگی مدرن است. متاسفانه در کنار پیر پسران پوسیده که در خانه های مجردی به دنبال کثافت کاری و عیش و عشرت و معصیت هستند ، گاهی حتی مردان متاهل نیز برای خود خانه های مجردی دست و پا می کنند و در آن به انواع کام جویی ها می پردازند.   اما در برابر این پدیده چه باید کرد ؟».